Chris Klomp en Arno van Kessel

De genocide middels bedrog in verband met corona is gepleegd door opiniemakers in de wetenschap en media. Journalist Chris Klomp meent dat de media te goeder trouw afgaan op de wetenschap. Dit is een verkapte manier om te zeggen ‘wir haben es nicht gewusst’. De rechtspraak, ook internationaal, laat zien dat het volgen van een deskundige bron de journalist niet ontslaat van de eigen verantwoordelijkheid om de feiten te controleren. Journalisten hebben een inspanningsverplichting tot verificatie en de verslaggeving dient evenwichtig te zijn. 

Nu is het zo met de feiten waarom het gaat dat die makkelijk zijn te controleren, juist voor journalisten die afgaan op de wetenschap. Wetenschapsredacteur Maarten Keulemans van de Volkskrant kan afgaand op de wetenschap makkelijk controleren of het officiële narratief over het instorten van de torens van de Twin Towers behoort tot de wetenschappelijke mogelijkheden. Newton en de snelheid van het loodrecht in het eigen fundament instorten (valversnelling) en overigens de soortelijke massa van staal, bewijzen dat er sprake moet zijn geweest van ‘controlled demolition’. Er bestaat geen wetenschap wat het officiële narratief logisch kan verklaren. 

Journalist en historicus Wierd Duk van de Telegraaf kan afgaand op de bronnen van de wetenschap makkelijk controleren wat de nazitruth is en wie de grote verantwoordelijken zijn voor de Holocaust. Dat zijn opiniemakers in de media, meer in het bijzonder journalisten. Wappies en complotdenkers ervaren een conflict met de media omdat opiniemakers zich beroepen op hun professionaliteit, en die van hun bronnen, terwijl ze voor iedereen herkenbaar de boel ronduit belazeren in verband met bijkans alles wat relevant is. Journalist Chris Klomp blinkt uit in zijn strijd tegen personen met de opinie dat de jeugdzorg en kinderbescherming in Nederland zijn besmet met georganiseerde misdaad en kinderen georganiseerd sadistisch misbruiken. 

De civiele zaak van Arno van Kessel gaat over internationale misdrijven. Deze misdrijven worden daadwerkelijk begaan, door wetenschappers, bestuurders, opiniemakers en hun media. Het is traditie onder journalisten om de internationale misdrijven te ondersteunen die worden begaan door de personen waarover zij veelvuldig publiceren in hun media. Het ophemelen van misdadigers in de wetenschap hoort daarbij. Journalist Chris Klomp is te veel gewend geraakt aan de leugencultuur van zijn beroepsgroep. 

Bovendien jagen journalisten actief op personen met een ander standpunt. De journalisten van het Nieuw Israëlitisch Weekblad jagen op Joden die uit de kast komen over de schuld van de zionisten aan de Holocaust. Journalist Chris Riphagen Klomp jaagt voor likes op personen die de jeugdhulp crimineel noemen, en kwalificeert hen als wappie of complotdenkers. Het is goed dat mr. Arno van Kessel van het strijdtoneel is verdwenen, en figuren met een perspas van de rechtspraak zijn lid van de terroristische organisatie ‘De Nederlandse Vereniging van Journalisten’.